Miejski Zespół Szkół nr 1 w Gorlicach

     Dawniej region gorlicki zamieszkiwała ludność zwana Pogórzanami. Okres świąt wielkanocnych rozpoczynała niedziela zwana Palmową. Robiono palmy z trzciny wodnej, „bagniąt” czyli bazi, cisu, a zawiązywano je sznurkiem od pasterskiego bata. Bazie z palmy łykano, aby uchronić się od bólu gardła. Czasem całą palmę ustawiano w okienku obory, aby zapewnić pomyślny chów bydła.

     W Wielki Czwartek „palono Judasza” - kukłę ze słomy i szmat. W Wielki Piątek przed wschodem słońca kąpano się w rzece, wierząc, że w tym dniu woda posiada moc  uzdrawiającą. W Wielką Sobotę przed kościołem święcono ogień i wodę. Przynoszono też do święcenia jadło: chleb, sól, kiełbasę, jaja. „Święcone” obnoszono po powrocie do domu trzy razy dookoła chałupy i chowano w komorze. W Wielką Niedzielę w czasie spożywania „święconego” przestrzegano, aby żadna okruszyna nie spadła na podłogę. Skorupki ze święconych jajek zagrzebywano w kretowisku, żeby ich kury nie roznosiły i nie gubiły jajek.

     W nocy z Wielkiej Niedzieli na Poniedziałek Wielkanocny po północy rozpalano na polach i wzgórzach duże ogniska. Gospodarze z każdego domu wynosili krzyżyki zrobione z poświęconej palmy i zatykali je na zagonach, by chronić plony od klęsk. Krzyżyki te przybijano też nad drzwiami i oknami chałup. W ciągu kilkunastu lat narastały ich tam całe szeregi. Przy rozpalonych nocą ogniskach jedzono i bawiono się. Podczas powrotu do domu chłopcy płatali po wsi różne złośliwe psoty: rozbierali na części wozy, malowali szyby błotem, zatykali kominy słomą, wynosili kurniki wraz z kurami i umieszczali je na drzewach.

W Poniedziałek Wielkanocny chłopcy i dziewczęta oblewali się obficie wodą.

Źródło: „Nad rzeka Ropą”

     W dniu 14 marca uczniowie kl. IIc uczestniczyli w warsztatach robienia palm wielkanocnych. Do ich wykonania użyli wyłącznie naturalnych materiałów: wysuszonych włókien lnu, bazi, bukszpanu, kłosów zbóż, kolorowych piórek, suszonych kwiatów, wydmuszek. Zapraszamy do galerii zdjęć.

Renata Foryś

GALERIA